Ongeduld

Mantgum – Akkrum – 21 km. – mei 2011
Etappe 3

Routebeschrijvingen kunnen ongelooflijk cryptisch zijn. Zo lees ik bij mijn vertrekpunt in Mantgum: achter de boerderij linksaf, dan over een dammetje, rechtsaf voorbij de sloot, een tegelpad met het water rechts (welk tegelpad, welk water?). Dan komt er een wit bruggetje (ja zowaar, die zie ik) er overheen, even naar rechts en naar links. Op de driesprong richting “It Bosk”. Welke driesprong? Ik sta op een dorpsplein en geen driesprong te bekennen.

Dan is daar ineens in mijn zoekend oog de kleine markering op een brievenbus. Zou het soms mijn ongeduld zijn, vraag ik me af dat ik niet direct de routetekens zie die ik moet volgen……? Pelgrimeren vraagt wel wat van je op dat punt. Ik had al bij mijn eerdere etappes gemerkt dat ik een kregeligheid voel opkomen wanneer ik niet onmiddellijk het juiste pad weet te ontwaren. “Foei”, spreek ik mezelf toe, “wees niet zo snel aangebrand, kijk eerst eens goed in het rond!” Zou het de hedendaagse tijdgeest wel zijn, die mij parten speelt? Ook al pretendeer ik geen haast te hebben. Een kilometertje meer, als gevolg van een omweg, hoeft geen ramp te zijn. Des te leuker is het als je daarna weer op de goede weg zit. Tijdens deze etappe zie ik meerdere wandelaars (pelgrims?) die ogenschijnlijk met hetzelfde kampen. Op diverse kruispunten begint men om zich heen te kijken, een stukje terug te lopen, nog eens om zich heen kijken, op de kaart te speuren etc. etc. Je spreekt elkaar echter vrij gemakkelijk aan en na een kort onderhoud vervolgt ieder zijn/haar weg. De een gaat wat eten, de ander een kerk in, die toevallig open is vanwege een plaatselijke rommelmarkt, de volgende loopt door.
Na Mantgum loop je voor Raerd over de Slotdyk. Een door voorjaarsgroen omzoomde laan langs de slottuin/stinsentuin van de voormalige Jongema State. Rond 1460 woonden de Jongema’s hier, later werd het bewoond door het geslacht Van Eysinga. De State is er niet meer, aan de ingang staat alleen nog wel het fraai gerestaureerde poortgebouw. Het park is tegenwoordig eigendom van It Fryske Gea. Na even te hebben stilgestaan bij het toegangshek vervolg ik mijn weg langs de, op een terp gelegen, dorpskerk van Raerd.

Dan volgt de Hege Dyk. Langs deze dijk staat een boerderij met het opschrift Amor Vincit Omnia (liefde overwint alles). Zou dat zo zijn?
De route volgt de loop van de rivier De Boorne. Aan de noordzijde stond ooit een vrouwenklooster: Het Heilig Huis van Maria in Bethlehem. Het doel van de eerste Christelijke pelgrims. De geschiedenis leert ons dat ook Bonifatius aan de oevers van De Boorne zijn tenten opsloeg.
Langs een pad vol uitbottende struiken, bermen vol fluitenkruid, weilanden met lammetjes doemt De Oude Schouw (âldskou) op. De herberg nabij het Pr. Margrietkanaal, gegraven rond 1930 van de vorige eeuw. Een brug voert de moderne pelgrim naar de overkant op dit drukke kruispunt van waterwegen. Ooit was het hier anders toen de eerste pelgrims dit punt naderden. Maar hoe anders? Een enorme verkeersspiegel op de brug, waarin je overzicht hebt naar alle kanten, geeft aanleiding tot deze overpeinzing. Ik kom er niet zo snel uit, de brug is weer open en de reis gaat voort.

Naar Akkrum, langs de Kromme Knillis, een kronkelig riviertje. Langs Coopersburg, een statig woongebouw uit 1900, gesticht door de Akkrumer Folkert Kuipers, die in Amerika fortuin had gemaakt. Het is gebouwd als een tehuis voor ouden van dagen, maar wordt momenteel gebruikt voor de huisvesting van één- en twee persoons huishoudens.
Een klein stukje verder, richting het dorp een prachtig koepeltje uit de 18e eeuw. Daarachter een stinsentuin met een complex huisjes voor ongehuwde dames en weduwen. De Stichting Welgelegen die daar de zeggenschap over heeft werd in 1924 opgericht door mejuffrouw Vegt uit Akkrum. Het schijnt dat onlangs de regels wat versoepeld zijn.

De route van anonieme pelgrims uit vroeger eeuwen voert dwars door het watersportdorp. Dan kom ik bij het NS station, mijn eindpunt van vandaag. Achter het station zie ik de contouren van de watertoren van Nes. Het beginpunt voor de volgende keer…………

t.naarsantiago@live.nl